Daar zijn we dan...
Door: pauleningridvdv
Blijf op de hoogte en volg Paul en Ingrid
31 Mei 2011 | Indonesië, Bogor
Hoi hoi,
Omdat het mama niet lukt om in te loggen, heeft ze mij gevraagd hun verslag op de site te plaatsen. Groetjes Kim
Zondag 29 mei 2011
Terwijl Paul aan het genieten is van een kop koffie en ik mijn flesje Mango al leeg heb, wilde ik even proberen of ik hier op het vliegveld van Hongkong toegang heb tot het internet. Dat is niet het geval. We hebben het grootste deel van de vlucht achter de rug.
Opa Ton heeft ons naar Schiphol gebracht en om 14.45 uur vertrok het vliegtuig eindelijk. Op de planning stond 14.00 uur, dus is vreesde al voor onze aansluiting hier in Hongkong. Maar we hebben nog alle tijd.
Goed en wel onderweg kregen we rond 16.00 uur al onze warme maaltijd (drie gangen) en niet echt veel later, gingen opeens allerlei lichten uit. Slapen lukte me niet en Paul een beetje, maar ik heb toch geprobeerd wat te rusten. En tussendoor twee films gekeken. Met het reizen gingen we ook zes uur verder in de tijd en zo kregen we om 04.00 uur nieuwe tijd (lees: 10 uur 's avonds) ons ontbijt alweer: scrumbled eggs, een aardappel'bakje' met spinazie en een croissantje. Dus we starten deze dag met een goed gevulde maag.
Rond 06.30 uur zijn we ingestapt op het vliegtuig naar Jakarta. Helaas zat geen van ons beiden aan het raam. Daar zat een Chinese man die bij alles wat hij at of dronk geluid maakte (dat zijn de nette bewoordingen...). Ook gaf hij je niet de tijd om voor hem op te staan als hij van zijn stoel wilde; dan hing hij onderhand boven je. Voor de rest is de reis goed verlopen. We moesten wel even de gordel aandoen, omdat we in luchtzakken terechtkwamen, maar dat was niet eng. En ook tijdens deze vlucht werd er voor een driegangenmenu gezorgd.
Aangekomen op Jakarta hebben we eerst een visum gekocht, daarna de bagage opgehaald en toen we naar de uitgang gingen stond Koes daar om ons op te halen en naar het resort in Bogor te brengen.
Hij heeft ervoor gezorgd dat we 's avonds nog wat te eten kregen en om 19.00 uur zijn we gaan slapen. En we hebben het klokje rond geslapen.
Maandag 30 mei 2011
Vanochtend om 07.00 uur werd het ontbijt gebracht: casinobrood, boter en ananasjam.
Om 09.00 uur kwam Koes en toen hebben we het programma van onze reis wat doorgesproken.
Later op de ochtend zijn we met Koes naar Bogor gereden. Daar hebben we geld gepind (anders kun je natuurlijk niet veel) en een telefoon met beltegoed gekocht om op Java te kunnen bellen. Toen zijn we naar de botanische tuin geweest. Hier hebben we een groot gedeelte van gezien: in ieder geval de Mexicaanse tuin, de orchideeëntuin (er schijnen wel 250 soorten te staan) en het herbarium, en we zijn over de hangbrug gelopen. Tussen de middag hebben we heerlijk gegeten in het restaurant bij de botanische tuin. Om 16.00 uur was het sluitingstijd en heb ik op de valreep nog het paleis van de sultan kunnen vereeuwigen en een ral (een klein soort reiger). Daarna zijn we naar het warenhuis gelopen waar onze telefoon gekocht is en hebben we alle verdiepingen bezocht om te kijken wat er zoal te koop is.
Toen zijn we op zoek naar een restaurant gegaan, maar dat viel niet mee. Wel heb je allerlei kraampjes langs de weg, maar dat risico willen we liever toch maar niet aangaan. Het is hier trouwens ontzettend druk op straat. Naar het warenhuis moesten we een vierbaansweg oversteken, die als zesbaansweg gebruikt werd... Maar als je dat twee keer gedaan hebt wordt je er wel gemakkelijker mee.
We zijn uiteindelijk in een zaakje gaan eten, waarvan je in eerste instantie niet eens in de gaten hebt dat het een restaurant was. Maar daar hebben we toch lekker gegeten. Paul had Nasi goreng speciaal en ik Mie Sea fruits. En ik moet zeggen dat het wel even wennen was om met stokjes te eten, maar ik bracht het er best goed vanaf. Toen we klaar waren was het al ongeveer 18.00 uur en behoorlijk donker. Toen zijn we op zoek gegaan naar een angkut. Dit is een minibus waar je wel met tien personen in kunt. Onvoorstelbaar. Toen we eindelijk een angkut zagen met het juiste nummer, kon deze niet stoppen omdat er politie stond. Verderop mochten we wel instappen. Het was prachtig om te zien, Paul die op zijn knieën naar binnen kroop. De bijrijder was een leuke man die heel wat tegen ons aan het vertellen was, maar wij begrepen er niets van. En dat gold andersom ongetwijfeld ook. Uiteindelijk werden we bij de ingang van ons resort afgezet. Hartstikke leuk: een half uur lol hebben voor 17 cent per persoon en nog voor de ingang afgezet ook!
We hebben besloten hier nog een dag langer te blijven, om de theeplantage in de buurt te bezichtigen.
Dinsdag 31 mei 2011
Zojuist zijn we teruggekomen van een indrukwekkend dagje uit. Vanochtend zijn we met de angkut naar het centrum van Bogor gegaan. Daar moesten we overstappen op een busje naar Cianjur. We hadden bijna meteen de goede bus te pakken, maar waar wij dachten dat de Mitsibushi L300 voor negen personen bedoeld is, bleken we er met twintig in te kunnen! In Nederland hebben we behoefte aan ruimte om je heen. Nou, daar is hier helemaal geen sprake van. Want je zit met vier of vijf mensen op één bankje tegen elkaar geperst. Na vijf kwartier in deze samenstelling, werden we uitgezet bij de ingang naar de theefabriek. Omdat de fabriek net gesloten was toen wij aankwamen, zijn we eerst gaan eten. Daar zijn we aan de praat geraakt met drie Australische mensen, hebben we gezellig thee gedronken en gegeten, en daarna hebben we nog rondgewandeld tot de fabriek open ging. En dat allemaal voor een rondleiding van zo'n tien minuten. Maar de theeplantages waren heel uitgestrekt. Mooi om te zien.
Daarna zijn we met een soort angkut naar het safaripark gebracht, weer richting Bogor. Omdat we met de bussafari mee wilden, moesten we een tijdje wachten. Daar werden we aangesproken door drie jonge mannen en een vrouw, die van Sumatra kwamen. Zij wilden graag met ons op de foto, want we vallen wel op hier. Toen we uiteindelijk het park uit waren, konden we met een busje mee dat ons rechtstreeks naar Bogor bracht. Dit was een erg dure rit, maar ging wel behoorlijk voorspoedig. Terug in Bogor stonden we zo ongeveer bij een restaurant, dus we gingen meteen maar eten. We zaten goed en wel toen we zonder vragen allebei een groot glas thee kregen en er werd meteen ook een complete rijsttafel voor ons neergezet. Maar daar hebben we op één gerecht na (garnalen) alles van aan de kant geschoven, omdat we dat nooit op konden en wie weet wat we vervolgens hadden moeten betalen. Toen hebben we allebei een portie nasi gekregen. Lekker gegeten en voor nog geen € 6.
Ik schreef al dat we hier opvallen, maar Paul wordt zo ongeveer versierd waar je bij staat.
En dat is nog maar het begin van onze vakantie.
Morgen gaan we verder, naar Bandung om daar in de omgeving wat rond te kijken.
Wat ook leuk is om te zien, is dat je Paul en zijn broers en zussen, herkent in de mensen om je heen.
Zoals Paul net zei “ik zie hier mijn familie”.
Omdat het mama niet lukt om in te loggen, heeft ze mij gevraagd hun verslag op de site te plaatsen. Groetjes Kim
Zondag 29 mei 2011
Terwijl Paul aan het genieten is van een kop koffie en ik mijn flesje Mango al leeg heb, wilde ik even proberen of ik hier op het vliegveld van Hongkong toegang heb tot het internet. Dat is niet het geval. We hebben het grootste deel van de vlucht achter de rug.
Opa Ton heeft ons naar Schiphol gebracht en om 14.45 uur vertrok het vliegtuig eindelijk. Op de planning stond 14.00 uur, dus is vreesde al voor onze aansluiting hier in Hongkong. Maar we hebben nog alle tijd.
Goed en wel onderweg kregen we rond 16.00 uur al onze warme maaltijd (drie gangen) en niet echt veel later, gingen opeens allerlei lichten uit. Slapen lukte me niet en Paul een beetje, maar ik heb toch geprobeerd wat te rusten. En tussendoor twee films gekeken. Met het reizen gingen we ook zes uur verder in de tijd en zo kregen we om 04.00 uur nieuwe tijd (lees: 10 uur 's avonds) ons ontbijt alweer: scrumbled eggs, een aardappel'bakje' met spinazie en een croissantje. Dus we starten deze dag met een goed gevulde maag.
Rond 06.30 uur zijn we ingestapt op het vliegtuig naar Jakarta. Helaas zat geen van ons beiden aan het raam. Daar zat een Chinese man die bij alles wat hij at of dronk geluid maakte (dat zijn de nette bewoordingen...). Ook gaf hij je niet de tijd om voor hem op te staan als hij van zijn stoel wilde; dan hing hij onderhand boven je. Voor de rest is de reis goed verlopen. We moesten wel even de gordel aandoen, omdat we in luchtzakken terechtkwamen, maar dat was niet eng. En ook tijdens deze vlucht werd er voor een driegangenmenu gezorgd.
Aangekomen op Jakarta hebben we eerst een visum gekocht, daarna de bagage opgehaald en toen we naar de uitgang gingen stond Koes daar om ons op te halen en naar het resort in Bogor te brengen.
Hij heeft ervoor gezorgd dat we 's avonds nog wat te eten kregen en om 19.00 uur zijn we gaan slapen. En we hebben het klokje rond geslapen.
Maandag 30 mei 2011
Vanochtend om 07.00 uur werd het ontbijt gebracht: casinobrood, boter en ananasjam.
Om 09.00 uur kwam Koes en toen hebben we het programma van onze reis wat doorgesproken.
Later op de ochtend zijn we met Koes naar Bogor gereden. Daar hebben we geld gepind (anders kun je natuurlijk niet veel) en een telefoon met beltegoed gekocht om op Java te kunnen bellen. Toen zijn we naar de botanische tuin geweest. Hier hebben we een groot gedeelte van gezien: in ieder geval de Mexicaanse tuin, de orchideeëntuin (er schijnen wel 250 soorten te staan) en het herbarium, en we zijn over de hangbrug gelopen. Tussen de middag hebben we heerlijk gegeten in het restaurant bij de botanische tuin. Om 16.00 uur was het sluitingstijd en heb ik op de valreep nog het paleis van de sultan kunnen vereeuwigen en een ral (een klein soort reiger). Daarna zijn we naar het warenhuis gelopen waar onze telefoon gekocht is en hebben we alle verdiepingen bezocht om te kijken wat er zoal te koop is.
Toen zijn we op zoek naar een restaurant gegaan, maar dat viel niet mee. Wel heb je allerlei kraampjes langs de weg, maar dat risico willen we liever toch maar niet aangaan. Het is hier trouwens ontzettend druk op straat. Naar het warenhuis moesten we een vierbaansweg oversteken, die als zesbaansweg gebruikt werd... Maar als je dat twee keer gedaan hebt wordt je er wel gemakkelijker mee.
We zijn uiteindelijk in een zaakje gaan eten, waarvan je in eerste instantie niet eens in de gaten hebt dat het een restaurant was. Maar daar hebben we toch lekker gegeten. Paul had Nasi goreng speciaal en ik Mie Sea fruits. En ik moet zeggen dat het wel even wennen was om met stokjes te eten, maar ik bracht het er best goed vanaf. Toen we klaar waren was het al ongeveer 18.00 uur en behoorlijk donker. Toen zijn we op zoek gegaan naar een angkut. Dit is een minibus waar je wel met tien personen in kunt. Onvoorstelbaar. Toen we eindelijk een angkut zagen met het juiste nummer, kon deze niet stoppen omdat er politie stond. Verderop mochten we wel instappen. Het was prachtig om te zien, Paul die op zijn knieën naar binnen kroop. De bijrijder was een leuke man die heel wat tegen ons aan het vertellen was, maar wij begrepen er niets van. En dat gold andersom ongetwijfeld ook. Uiteindelijk werden we bij de ingang van ons resort afgezet. Hartstikke leuk: een half uur lol hebben voor 17 cent per persoon en nog voor de ingang afgezet ook!
We hebben besloten hier nog een dag langer te blijven, om de theeplantage in de buurt te bezichtigen.
Dinsdag 31 mei 2011
Zojuist zijn we teruggekomen van een indrukwekkend dagje uit. Vanochtend zijn we met de angkut naar het centrum van Bogor gegaan. Daar moesten we overstappen op een busje naar Cianjur. We hadden bijna meteen de goede bus te pakken, maar waar wij dachten dat de Mitsibushi L300 voor negen personen bedoeld is, bleken we er met twintig in te kunnen! In Nederland hebben we behoefte aan ruimte om je heen. Nou, daar is hier helemaal geen sprake van. Want je zit met vier of vijf mensen op één bankje tegen elkaar geperst. Na vijf kwartier in deze samenstelling, werden we uitgezet bij de ingang naar de theefabriek. Omdat de fabriek net gesloten was toen wij aankwamen, zijn we eerst gaan eten. Daar zijn we aan de praat geraakt met drie Australische mensen, hebben we gezellig thee gedronken en gegeten, en daarna hebben we nog rondgewandeld tot de fabriek open ging. En dat allemaal voor een rondleiding van zo'n tien minuten. Maar de theeplantages waren heel uitgestrekt. Mooi om te zien.
Daarna zijn we met een soort angkut naar het safaripark gebracht, weer richting Bogor. Omdat we met de bussafari mee wilden, moesten we een tijdje wachten. Daar werden we aangesproken door drie jonge mannen en een vrouw, die van Sumatra kwamen. Zij wilden graag met ons op de foto, want we vallen wel op hier. Toen we uiteindelijk het park uit waren, konden we met een busje mee dat ons rechtstreeks naar Bogor bracht. Dit was een erg dure rit, maar ging wel behoorlijk voorspoedig. Terug in Bogor stonden we zo ongeveer bij een restaurant, dus we gingen meteen maar eten. We zaten goed en wel toen we zonder vragen allebei een groot glas thee kregen en er werd meteen ook een complete rijsttafel voor ons neergezet. Maar daar hebben we op één gerecht na (garnalen) alles van aan de kant geschoven, omdat we dat nooit op konden en wie weet wat we vervolgens hadden moeten betalen. Toen hebben we allebei een portie nasi gekregen. Lekker gegeten en voor nog geen € 6.
Ik schreef al dat we hier opvallen, maar Paul wordt zo ongeveer versierd waar je bij staat.
En dat is nog maar het begin van onze vakantie.
Morgen gaan we verder, naar Bandung om daar in de omgeving wat rond te kijken.
Wat ook leuk is om te zien, is dat je Paul en zijn broers en zussen, herkent in de mensen om je heen.
Zoals Paul net zei “ik zie hier mijn familie”.
-
31 Mei 2011 - 16:35
Peet:
Hoi hoi, goed te lezen dat jullie een goede reis hebt gehad. En al heel wat gedaan in een paar dagen ook. Straks wil Paul niet meer terug met al die familie haha. Wij wensen jullie nog een heel fijne vakantie en houden deze site in de gaten :-)
Groetjes, Mari en Peet
-
31 Mei 2011 - 17:42
Ellen En Wim:
Ingird, let je wel op Paul dat hij niet teveel verwend wordt. Leuk verslag. We kijken uit naar de volgende.
Groetjes Ellen en Wim -
31 Mei 2011 - 19:11
Jan En Truus:
gelukkig toch goed aangekomen. Leuk verslag, groetjes -
31 Mei 2011 - 20:07
Kim:
Heej pap en mam, fijn dat jullie goed zijn aangekomen en om jullie even gehoord te hebben. Wel balen dat papa daar zo goed in de markt ligt. Krijgen we dalijk helemaal vaak te horen dat we toch maar boffen met zo'n knappe vader ('oooowww, wat ben ik toch knap'). Geniet iig van jullie reis en succes morgen met de 1e echte 'backpack ervaring'.
Lieve groetjes van Menno, Kim, Esmay & uk -
31 Mei 2011 - 20:13
Joke (en Theo):
HEEL herkenbaar Ingrid (vooral dat van die broers en zussen, 't openbaar vervoer en drukke verkeer)! HEEL fijn dat jullie 't zo goed maken! Kijken ook weer uit naar 't vervolg! XXX -
31 Mei 2011 - 20:24
Marij:
Geweldig om te lezen Ingrid en Paul.
Het voelt bijna alsof we een stukje mee reizen. Alleen is het hier wat kouder denk ik.
Veel plezier en geniet ervan! Ingrid breng Paul wel mee terug we kunnen hem hier niet missen!!...
-
31 Mei 2011 - 20:33
Marij:
Kim, ik denk dat dat toch net wat genuanceerder ligt die knapheid van je vader. Die mensen daar denken natuurlijk als hij zo"n knappe Nederlandse vrouw heeft kunnen versieren willen wij hem ook wel ...!!! -
31 Mei 2011 - 22:08
Anouk:
Hoi pap en mam!
Zo jullie hebben in die paar dagen al een hoop gedaan en gezien.
Zelfs ik krijg nu ook de kriebels om ook maar eens een keer een ticked te boeken om iets meer van de wereld te gaan zien dan alleen spanje ;)
Ik sluit me helemaal bij Marij aan :D
(Dit moest ook even gezegt worden)
Hier gaat alles goed, iedereen doet z'n dingetje en natuurlijk moet er hard gewerkt worden tussendoor.
We hebben gisteren geBBQ-t met z'n 5e. Tom,Roel,Loes,Werner en Anouk.. en dat was ook erg gezellig en lekker..
Ik kan me niks voorstellen bij het drukke verkeer daar. en al helemaal niet dat je met 20 personen in een busje zit geplet.
Leuk dat papa zo veel herkenning ziet in de mensen daar, hoop dat jullie papa's familie ook gaan zien.
Nou ik verheug me nu al op jullie volgende verslag.
Ik duik mijn mandje in..
Dikke knuffel voor jullie allebei en ik mis jullie al wel een beetje hoor.
-xxxx- -
01 Juni 2011 - 09:05
Kim:
Marij, ik denk zelfs dat het nog wat genuanceerder ligt. De mensen daar denken vast dat als hij een blanke heeft kunnen versieren (en bij haar is gaan wonen), dat hij een smak geld heeft. Wij weten wel beter ;). -
01 Juni 2011 - 14:42
Rien En José:
Hoi vakantiegangers, fijn dat jullie een goede reis hebben gehad en al zoveel leuke dingen hebben gedaan de afgelopen dagen. Ingrid let je wel een beetje op Paul dat hij niet naast zijn schoenen gaat lopen van al die aandacht ha ha. Nou geniet er nog van en tot horens.
groetjes Rien en José -
01 Juni 2011 - 17:49
Fabiola:
Nou, ik lees dat jullie al een volle agenda hebben. Is ook erg leuk om een heel andere cultuur te leren kennen. En In, geniet er maar van dat Paul daar zo in de smaak valt. Jij hebt dat altijd in Nederland al. En mocht het ooit mis gaan tussen jullie, weet je waar hij naar toe kan. We willen natuurlijk wel een mooie foto zien met welke vrouwen hij sjans heeft. Wie weet zijn ze wel 70+. Hahaha. Veel plezier. -
01 Juni 2011 - 20:13
Roel&loes:
Hee pa en ma!
leuk dat het goed gaat en dat jullie het naar jullie zin hebben! thuis gaat alles goed! alleenheb ik aan pa een vraag! hoe maait hij het gras agter in de tuin? ik heb bij laurens een verlengsnoer geleed om te kunnen maaien. maar ga morgen een haspel kopen! van jullie geld aangezien jullie tog genoeg hebben! mam let goed op ons pap. en pa handjes thuis!
Groetjes en succes in jullie reis!
veel plezier!
xx
Roel en loes! -
04 Juni 2011 - 20:16
Margie:
Echt heel herkenbaar wat Paul zegt: net of het allemaal familie is.
Ondanks dat je er nooit bent geweest lijkt het net 'of je thuis' komt en dat door de mensen die je ziet en de geuren, ook allerlei uitdrukkingen komen weer naar boven.
Ik wou dat ik erbij was.....
Geniet van alles en ook van al het lekkere eten.
Bandung is overigens nóg veel drukker dan Bogor, ongelooflijk veel verkeer!
Wel een belevenis om daar tussen te zitten, als je niet zelf hoeft te rijden.
groetjes,
Margie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
