Ons verblijf in Pandangaran, vervolg
Door: pauleningridvdv
Blijf op de hoogte en volg Paul en Ingrid
07 Juni 2011 | Indonesië, Batavia
Maandag 6 juni 2011
Het masseren bleek uiteindelijk 8,5 euro te kosten, maar we hebben allebei een goede massage gehad, maar het was flink gevoelig. Ik heb toch heel wat knopen zitten in mijn lijf...
Vanochtend voelde ik me behoorlijk beurs, maar nu heb ik er geen last meer van.
We liepen naar hetzelfde restaurant als gisteren, maar dat bleek gesloten te zijn.
Toen troffen we Gigi, via wie we twee dagen een gids afgesproken hadden. Vandaag zouden we (onder andere) naar de Green Canyon gaan. Maar de plannen zijn gewijzigd en dus zijn we vandaag met gids Toto naar het Nationaal park van Pandangaran gegaan, en naar het strand. Toto wist veel te vertellen over de bomen en dieren in het park. Hij toonde dat je door het fijnwrijven van het blad van een bepaalde boom (mahonie) je haren rood kon kleuren, totdat je het weer gewassen had. Aan het strand heeft Paul een tijdje gesnorkeld en daarna zijn we in een eetgelegenheid aan de haven gaan lunchen. Daarna zijn we achter op de brommer van Toto en een vriend, weer teruggebracht naar de plek waar we vanochtend opgestapt zijn.
Het was een leuke dag. Paul ligt nu te slapen, omdat hij vannacht nogal wat slaap tekort gekomen is (zijn darmen zijn van streek). Vandaar dat ik weer even tijd heb om mijn verslag bij te werken en om alvast foto's uit te zoeken om op de website te plaatsen.
Dinsdag 7 juni 2011
Vanochtend zijn we in een hotel op zo’n anderhalve km afstand van ons appartement, gaan ontbijten. Daarna liepen we terug en kwamen we de man tegen waar wij onze afspraak mee hadden. Hij stelde ons voor aan Iwa, die vandaag onze gids zou zijn. Iwa heeft agrocultuur in Leiden gestudeerd, en heeft ook psychologie gestudeerd. In Pangadaran en omstreken houdt hij zich beter met recycling van natuurlijke materialen, leidt hij gidsen op, geeft hij les op school, en treedt ook regelmatig op als gids.
We hebben eerst een ander stel opgehaald uit Alphen aan de Rijn en zijn toen naar een kampung gegaan waar we uitleg kregen over het opvangen van sap uit de vrucht van de klapperboom en over de verwerking daarvan tot een soort toffeekoekje. In de kampung was ook een man bezig met het maken van wayang-poppen en wij hebben daar ook zijn voorraad mogen zien (en die van zijn vader). Ook liet hij zien hoe het werken met de wayangpoppen gaat. We mochten dit ook zelf uitproberen. Maar ik heb wel gezien dat dit een vak op zich is. Je moet natuurlijk een verhaal hebben, dan moet je met allerlei stemmetjes in hoog tempo dit verhaal vertellen – wat wel zo’n acht uur kan duren – en je moet de poppen ook nog laten bewegen. Knap hoor.
Daarna zijn we naar de green canyon geweest. Eerst gingen we met een bootje het water op en daarna zijn we met zijn drieen met een gids meegegaan (zonder mag niet). Het was een pittige tocht. De stroming was zo sterk dat het me eerst niet lukte om een rots voorbij te zwemmen, dus ik riep naar Paul dat hij maar verder moest gaan. Maar toen dacht ik opeens, dat ik het moest proberen door dichter bij de rots te blijven en ja, toen kwam ik de rots voorbij. Met behulp van de gids en diens zwemvast en de helpende hand van Paul, heb ik uiteindelijk de tocht tot aan de jungle kunnen volbrengen. Het was zwaar en vermoeiend. We hebben regelmatig een stuk moeten klimmen en af en toe durfde ik niet meer verder te gaan. Maar het is me gelukt! Dus Paul is supertrots op mee.
Daarna zijn we aan het strand gaan eten en tot slot gingen we naar turtle beach, waar we allerlei schildpadden is basins hebben kunnen bewonderen.
Het was weer een dag met veel indrukken.
Morgen gaan we verder naar Yogyakarta.
Selamat tinggal! (Oftewel: tot ziens)
Het masseren bleek uiteindelijk 8,5 euro te kosten, maar we hebben allebei een goede massage gehad, maar het was flink gevoelig. Ik heb toch heel wat knopen zitten in mijn lijf...
Vanochtend voelde ik me behoorlijk beurs, maar nu heb ik er geen last meer van.
We liepen naar hetzelfde restaurant als gisteren, maar dat bleek gesloten te zijn.
Toen troffen we Gigi, via wie we twee dagen een gids afgesproken hadden. Vandaag zouden we (onder andere) naar de Green Canyon gaan. Maar de plannen zijn gewijzigd en dus zijn we vandaag met gids Toto naar het Nationaal park van Pandangaran gegaan, en naar het strand. Toto wist veel te vertellen over de bomen en dieren in het park. Hij toonde dat je door het fijnwrijven van het blad van een bepaalde boom (mahonie) je haren rood kon kleuren, totdat je het weer gewassen had. Aan het strand heeft Paul een tijdje gesnorkeld en daarna zijn we in een eetgelegenheid aan de haven gaan lunchen. Daarna zijn we achter op de brommer van Toto en een vriend, weer teruggebracht naar de plek waar we vanochtend opgestapt zijn.
Het was een leuke dag. Paul ligt nu te slapen, omdat hij vannacht nogal wat slaap tekort gekomen is (zijn darmen zijn van streek). Vandaar dat ik weer even tijd heb om mijn verslag bij te werken en om alvast foto's uit te zoeken om op de website te plaatsen.
Dinsdag 7 juni 2011
Vanochtend zijn we in een hotel op zo’n anderhalve km afstand van ons appartement, gaan ontbijten. Daarna liepen we terug en kwamen we de man tegen waar wij onze afspraak mee hadden. Hij stelde ons voor aan Iwa, die vandaag onze gids zou zijn. Iwa heeft agrocultuur in Leiden gestudeerd, en heeft ook psychologie gestudeerd. In Pangadaran en omstreken houdt hij zich beter met recycling van natuurlijke materialen, leidt hij gidsen op, geeft hij les op school, en treedt ook regelmatig op als gids.
We hebben eerst een ander stel opgehaald uit Alphen aan de Rijn en zijn toen naar een kampung gegaan waar we uitleg kregen over het opvangen van sap uit de vrucht van de klapperboom en over de verwerking daarvan tot een soort toffeekoekje. In de kampung was ook een man bezig met het maken van wayang-poppen en wij hebben daar ook zijn voorraad mogen zien (en die van zijn vader). Ook liet hij zien hoe het werken met de wayangpoppen gaat. We mochten dit ook zelf uitproberen. Maar ik heb wel gezien dat dit een vak op zich is. Je moet natuurlijk een verhaal hebben, dan moet je met allerlei stemmetjes in hoog tempo dit verhaal vertellen – wat wel zo’n acht uur kan duren – en je moet de poppen ook nog laten bewegen. Knap hoor.
Daarna zijn we naar de green canyon geweest. Eerst gingen we met een bootje het water op en daarna zijn we met zijn drieen met een gids meegegaan (zonder mag niet). Het was een pittige tocht. De stroming was zo sterk dat het me eerst niet lukte om een rots voorbij te zwemmen, dus ik riep naar Paul dat hij maar verder moest gaan. Maar toen dacht ik opeens, dat ik het moest proberen door dichter bij de rots te blijven en ja, toen kwam ik de rots voorbij. Met behulp van de gids en diens zwemvast en de helpende hand van Paul, heb ik uiteindelijk de tocht tot aan de jungle kunnen volbrengen. Het was zwaar en vermoeiend. We hebben regelmatig een stuk moeten klimmen en af en toe durfde ik niet meer verder te gaan. Maar het is me gelukt! Dus Paul is supertrots op mee.
Daarna zijn we aan het strand gaan eten en tot slot gingen we naar turtle beach, waar we allerlei schildpadden is basins hebben kunnen bewonderen.
Het was weer een dag met veel indrukken.
Morgen gaan we verder naar Yogyakarta.
Selamat tinggal! (Oftewel: tot ziens)
-
07 Juni 2011 - 15:00
Dirk:
masseren 8,5 euro !!!
Jullie zijn bedrogen. Normaal 2 euro !
dirk.jj.vleugels@gmail.com -
07 Juni 2011 - 16:56
Wilma Pichel:
dapper van je ingrid dat je door bent gegaan. dat omhoog gaan zit niet in onze benen!spannend de tocht maar toch mooi om op terug te kijken,lijkt me.En die massage is voor daar wel duur maar altijd nog een flink stuk goedkoper dan hier.En wie weet ding je de volgende keer flink af.ben benieuwd naar Yogyakarta,naar al het prachtige zilver -
07 Juni 2011 - 18:45
Doortje:
Hoi Ing, gewoon weer proberen met dat masseren. Afdingen als het moet, wie weet kom jeherboren terug. Wel goed drinken zodat je afvalstoffen kwijt raakt. Hopelijk ziin Paul zijn darmen weer rustig.
Je bent welgrensverleggendbezig,hoor.Maar dat moet ook wel met dit avontuur.
Paul, je staat stoer op de foto,s. Is dat bamboe waar je tegen aanleunt? Giga!
Veel plezier,
Doortje -
07 Juni 2011 - 23:06
Anouk:
Lieve papa en mama,
Ten eerste klassen mam voor je goede verhalen,
Ik lees ze elke keer met veel plezier en wat ben ik trots op jullie dat jullie dit samen doen en dat jullie er zoveel plezier uithalen :)
Hier gaat alles goed! Roel z'n feestje was geslaagd, wim heeft ook nog flink gedanst en biertjes gedronken!
Nu is Marc hier helemaal op de brommer!
Is toch fijn voor oma dat iedereen hier om de beurt is!
Maar nu genoeg over hier!!
Je hebt dus weer een nieuwe camera en laptop dat doe je goed !
En heb je ook weer een nieuw Indonesies nr? Dan kan ik een keer bellen of kunnen we Skypen ma??!
Ik mis jullie wel!
Morgen heb ik de eer op woensdag om op Esmay te passen :) even lekker tutten hoop dat het goed weer is want dan pakken we de fiets!
Ik hoop snel weer op een nieuw verhaal!
Dikke knuffel voor jullie, succes en heeeeel veel plezier vooral!
Xx Banoeka -
08 Juni 2011 - 10:11
Kim:
Heej pap en mam,
Mooi verhaal weer. En de foto's erop zetten is goed gelukt hoor mam.
x Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
