Bijwonen van een bruiloftceremonie
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Paul en Ingrid
02 Juli 2014 | Indonesië, Rantepao
Vandaag zijn we naar een bruiloft geweest, van Daniël en Lusi. Als ik het goed begrepen heb is Lusi een dochter van de eigenaresse van het weeshuis. We zijn met de kinderen en begeleiding van het weeshuis gegaan, de vrijwilligers uit Nederland en Denemarken en 's ochtends vroeg waren er ook nog drie vrouwen uit Australië gearriveerd. De jongste daarvan komt al voor de derde keer in het tehuis en dit keer samen met haar moeder en tante.
We gingen met zijn allen met de vrachtwagen. Paul ging mee achterin de bak staan en ik ben met de twee Australische vrouwen mee voorin naast de chauffeur gaan zitten. Met vier personen in een truck die smaller is dan wij gewend zijn, dan kun je je wel voorstellen dat het krap was.
Bij de bruiloft aangekomen gingen we een gebouw binnen. Daar hebben we een tijd gewacht en de kinderen hebben twee liedjes geoefend. Toen zijn we weer allemaal naar buiten gegaan en mochten we op stoelen gaan zitten, onder een speciale overkapping. Waarschijnlijk zaten wij met alle bijzondere genodigden onder die overkapping, want wij mochten op stoelen zitten en het eten was op tafels gezet, terwijl bij de andere 'gebouwen' de mensen op kleden op de grond zaten en ook het eten op de grond werd gezet. Enig moment begon de muziek te spelen en werd er gezonden. Toen kwamen verschillende gasten op toerbeurt zingen.
Een hele tijd later (na ruim twee uur), het bezoek bleef nog steeds binnenstromen, kwam het bruidspaar gevolgd door familie aangelopen. Jammer genoeg had het net tevoren weer geregend (ja, we hebben elke dag regen, maar gelukkig meestal aan het einde van de dag – soms flinke slagregens). Toen de hele stoet binnen was, kwam een oom de gasten welkom heten. Ook de gasten van de andere kant van de wereld werden van harte welkom geheten (in het Engels, dus dat konden we verstaan). Toen mochten we gaan eten.
Na het eten was het de bedoeling dat de gasten van de eretribune het bruidspaar gingen feliciteren. Wij zijn dat ook netjes gaan doen. Daarna hebben we de looproute gevolgd en zo kwamen we ook bij de oom langs. Ik vroeg hem of hij familie van de bruid was, en dat was inderdaad het geval. Naast hem zaten twee oudere dames die vroegen waar wij vandaan kwamen.
Toen ik antwoordde dat ik uit Nederland kwam, begon ze in het Nederlands met me te praten. Beide dames spraken Nederlands. Ze vonden het ook heel leuk om een kort gesprekje te hebben.
Daarna zijn we met het bruidspaar en hun ouders op de foto gezet en mochten we het huis van binnen bekijken. En toen weer op de vrachtwagen terug naar het weeshuis.
Al met al was het een lange dag met veel wachten. Maar gelukkig is er veel om te kijken. Families die in kleding van dezelfde stof op de bruiloft komen, allerlei mooie feestelijke kleding, hoe de bezoekers naar hun plek gebracht werden door een of twee jonge meisjes die in een feestelijk tenue met kralen'tooien' zijn uitgedost.
Toen we in het hotel terugkwamen zijn we nog lekker even gaan zwemmen om even wat verkoeling te zoeken. Vanavond voor het laatst bij mama Roma gaan eten en meteen de schone was mee teruggenomen. En nu dus nog even in de lounge zitten, om te kunnen internetten.
Morgen vertrekken we naar Sengkang, een plaats die weer richting het zuiden ligt, maar dan dichter bij de oostkust.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley