Begrafenisceremonie: het slachten van de buffels

Zaterdag 28 juni 2014:
Vanochtend zijn we door onze gids met chauffeur opgehaald om naar het slachten van buffels te gaan kijken, als onderdeel van het begrafenisritueel. Er waren zo'n twintig buffels gebracht en vijf varkens, elk aan een stok vastgemaakt. Uiteindelijk bleek er nog een meningsverschil te zijn tussen de familie van de overledenen en een andere familie en dat moest eerst opgelost worden, anders zouden de nabestaanden daar last van kunnen krijgen.
De toraja's baren hun doden in hun huis op door ze te balsemen en in gedroogde bananenbladeren te wikkelen. Zolang de overleden persoon nog in huis opgebaard is, wordt deze 'ziek' genoemd. De familie en de leden van de dorpsgemeenschap komen vervolgens bij elkaar om met elkaar te praten over de afscheidsceremonie van deze persoon. Dan wordt er flink gespaard en gasten doen dieren cadeau en zodra er genoeg is voor een feest, wordt met de hele gemeenschap een tribune gebouwd om de ceremonie te houden. Deze ceremonie duurt ongeveer vijf dagen. Het slachten van de buffels en varkens hoort daarbij, omdat de toraja's geloven dat hoe meer buffels er geslacht worden, de dode naar een andere, rijkere stad gaan, om vandaar naar het paradijs te gaan. En als ze dan rijk gaan, komt dit ten goede van de achterblijvers.
Deze middag werden er drie vrouwen begraven. De eerste die dood was gegaan, was de oma. Zij overleed drie jaar geleden. Na ongeveer een jaar overleed haar dochter en een paar maanden geleden overleed nog een dochter. Nu werden ze dus in één ceremonie begraven.
Uiteindelijk zijn er die middag negen buffels geslacht en één varken. Na de slachting worden de buffels meteen van hun huid ontdaan. Deze wordt verkocht, vooral aan buitenlanders, voor het maken van schoenen of soms om te gebruiken als vloerkleed.
Vervolgens worden de buffels meteen in stukken gehakt en het is de bedoeling dat dit vlees verdeeld wordt onder de dorpsbewoners. Maar tegenwoordig hakken steeds meer anderen delen van het dier weg om mee naar huis te nemen. Een gedeelte van het vlees wordt gebruikt voor de uiteindelijke ceremonie.
Na deze hele bloedige aangelegenheid zijn wij vertrokken en zijn we naar een torajadorp gereden. Daar kregen we van onze gids uitleg over de tekens en de kleuren van deze huizen. Als mensen een huis bouwen, bouwen ze er een kleinere versie van tegenover hun huis, waarin ze de jonge aanplant van rijst kunnen opslaan. Hoe rijker je bent, hoe meer opslaghuizen je hebt en des te meer buffelhoorns je op de voorkant van je huis hebt.
Toen we terug naar de stad reden zagen we nog enkele graven van torajafamilies en daarachter stonden een aantal menhirs.
Maandag gaan we een ander deel van de begrafenisceremonie meemaken.